Hazara Genocide Archive

دختر خانمی با هزار امید و آرزو آماده می‌شود تا امتحان تافل بدهد. زمان امتحانش هم دو شنبه ۱۸ جدی ۱۴۰۲ _یعنی در روز خاکسپاری جنازه‌اش_ اما دریغ از اینکه بدنش در انفجار شامگاه دشت برچی در میان شعله‌های آتش دود می‌شود. طوری که شوهرش هر بار به شفاخانه رفت، نتوانست جسد خانمش را شناسایی کند. شوهر از سر شب تا به صبح دنبال گم‌شده‌اش شفاخانه به شفاخانه و حتی حوزه‌های امنیتی گشت زد اما اثری ازش نیافت. هر باری به جسد سوخته زل می‌زد باز هم به امید اینکه شاید او نباشد، باور نمی‌کرد که همسرش طعمه انفجار شده است. سرانجام در طب عدلی از طریق پروتیز دندانش شناسایی شد که خدیجه پناهی است. خدیجه پناهی لیسانس رشته گرافیک از دانشگاه کابل بود. برای امتحان تافل آماده شده بود تا ماستری‌اش را در خارج از کشور بخواند. سه سال پیش ازدواج کرده بود. زن و مرد رویاها و آرزوی‌های زیادی داشتند و هر دو در تلاش تحقق آن رویاها بودند... محمد حسین جوهری